De boeddhistische training staat vol met eenvoudige en directe leringen zoals: "doe goed" of "wees opmerkzaam" of "laat dingen los". Al deze leringen zijn heel eenvoudig en ongecompliceerd, en toch vindt iedereen het ongelooflijk moeilijk om deze leringen te volgen. Neem bijvoorbeeld, laat los. De boeddhistische leer is heel eenvoudig, als we lijden, hoeven we alleen maar te kijken en te zien wat we vastgrijpen en dan los te laten. Maar als we ons lijden onder ogen zien, kan het onmogelijk lijken om het brandende verlangen los te laten om ons leven alleen te laten gaan zoals we willen.

Volgens de Boeddha ligt begoocheling ten grondslag aan al onze moeilijkheden om dingen los te laten. Alle verlangens zijn gebaseerd op een verkeerde overtuiging dat we dit of dat nodig hebben om gelukkig te zijn, of dat als dit of dat gebeurt, we zullen lijden. Ware wijsheid is datgene wat onze schijnbaar substantiële verlangens, wensen en angsten doorziet. Ware wijsheid zal ons van lijden bevrijden, maar alleen het verlangen naar wijsheid verschaft ons geen wijsheid.

Net zoals wijs willen zijn ons niet wijs maakt; bevrijdt het willen loslaten van een bepaald verlangen, ons op zichzelf niet van het nog steeds vatten van dat verlangen. We moeten onderzoeken wat er aan de hand is als we lijden, zodat we duidelijk kunnen zien wat we moeten loslaten. En dan moeten we accepteren dat het enige tijd kan duren, zelfs heel lang, om de bereidheid te verwerven om een ​​sterk vastgehouden verlangen los te laten.

De boeddhistische beoefening kan worden gezien als dingen loslaten, maar hoe en wanneer ze gaan, is niet aan ons. Dit is als meditatie, we proberen onze gedachten los te laten, maar het is niet aan ons wanneer onze geest stil en vredig is of wanneer onze geest bezig en geagiteerd is. Het boeddhisme leert dat er altijd stilte en vrede is en als we de drukte en opwinding in onze geest niet voeden door te reageren met het vastgrijpen of wegduwen van onze gedachten en gevoelens, zal de geest uiteindelijk het lawaai loslaten en de stilte en vrede die altijd al in ons was tonen. De geest van meditatie in ons dagelijks leven brengen, is het voortdurend loslaten van onze behoefte om te controleren wat er in ons leven gebeurt en onze voortdurende terugkeer naar vrede en het accepteren van wat zich in ons leven ontvouwt.

De grote christelijke heilige, Johannes van het Kruis zei hierover het volgende;