Welkom bij deze woensdagavond meditatie. Fijn dat u met ons meezit. Een half uurtje in stilte zitten, een half uur in geduld zitten. Geduld is iets waar we soms moeite mee hebben, even de tijd te nemen gewoon te zijn, te zijn met de dingen zoals ze zijn.

Er is veel ongeduld in de wereld, soms terecht als de noodzakelijke veranderingen maar niet komen, als leiders maar blijven treuzelen en niet reageren op de vraag vanuit de samenleving. Maar soms wordt er ook iets gevraagd vanuit ongeduld terwijl geduld misschien een betere respons zou zijn. Er is nu veel ongeduld met het laten eindigen van de coronamaatregelen. Voor langere tijd hebben we het wetenschappelijk advies gevolgd en hebben we kunnen zien hoe dit toch redelijk goed heeft uitgepakt, zeker in Nederland. En nu zijn we weer vol ongeduld om terug te gaan naar hoe het was. Begrijpelijk, maar kunnen we geduldig zijn? Geduldig zijn waar het op zijn plaats is om geduldig te zijn?

In het zitten oefenen we ook in geduld en iedereen weet de verleiding, vooral als je alleen zit thuis, om sneller op te staan dan dat je je had voorgenomen te zitten. Wat is dat ongeduld? Wat is die onrust in ons? Is het moeilijk om met die onrust te zijn? Reageren we op ongeduld om niet te hoeven voelen? Het zijn vragen waarmee we mee kunnen zitten als ongeduld een factor is in het zitten. Het heeft zoveel waarde om het geduld in onszelf te vinden en in de meditatie. Want als je het geduld in jezelf vindt, is het ook aanwezig op die vele momenten in het leven waarop het juist is, goed is om geduld te hebben.

Geduld verreikt je leven. Gewoon heel even te zijn, te wachten, te rusten in jezelf, in het moment waarop het leven van dat moment zich ontvouwt. Het moment van geduld is ook het moment waarin we kunnen terugkeren naar een ontspannen vriendelijkheid en daarin beter kunnen waarnemen wat nodig is. En vaak ontdekken we dat het allemaal niet zo snel hoeft, niet zo snel moet, dat het meer een manier van denken is dan een manier van zijn. Dus laat je meditatie geduld belichamen en misschien geduld met je ongeduld. Want zo vormen we ongeduld om: het te voelen voor wat het is, er geduldig mee te zijn maar het te laten zijn zonder het meteen in actie om te zetten. Dan worden we vrij van ongeduld, dan worden we vrij.

*     *     *     *      *