We zijn allen verschillend en we zijn allen één
Stel er zou geen enkele gedachte in ons bewustzijn verschijnen. Het zou volledig stil zijn. En ook geen enkele emotie roert zich. Ons gewaarzijn zou zijn als een heldere spiegel die de wereld en onszelf zoals het nu is volledig zuiver reflecteert in een absolute stilte. Ons gewaarzijn zou volkomen helder en stil zijn en niet verschillen van het gewaarzijn van diegene die naast ons zit en voor wie het ook volledig stil is en helder.
Natuurlijk, omdat ik een iets andere positie in de ruimte inneem als mijn buurman of buurvrouw is wat ik waarneem een klein beetje verschillend. Niemand in deze wereld neemt precies dezelfde positie in in de ruimte als jij. Dus de acht miljard mensen waarmee we samenleven zien wat is iets verschillend, maar meer ook niet. Dus ons gewaarzijn dat volkomen stil is en helder verschilt niet van wie dan ook die, wanneer die zit en volledig stil is, ditzelfde gewaarzijn heeft. En het maakt niet uit of die persoon blank is of zwart of bruin, man of vrouw, jong of oud, hetero of homo, katholiek, boeddhist of islamiet, Nederlander of Peruaan of Chinees.
Het is wanneer we opstaan en de wereld gaan interpreteren, wanneer we betekenis gaan geven aan alles, dat opeens de verschillen verschijnen. Want ieder heeft een verschillende geschiedenis; acht miljard mensen met acht miljard verschillende geschiedenissen. Soms zijn de verschillen miniem, soms zijn de verschillen heel groot. We hebben andere dingen meegemaakt, we zijn op een bepaalde manier opgevoed in een cultuur, in een religie, op een plek in de wereld. Dus hoe we betekenis geven verschilt.
We kunnen zo betrokken raken bij onze manier van betekenis geven en interpreteren dat we vergeten dat we allemaal met hetzelfde gewaarzijn kijken naar onszelf, naar de ander en naar de wereld. Dat wanneer we stil zijn, echt stil, er geen verschillen meer zijn. Wanneer we dat vergeten wordt het zo makkelijk de ander als minder te zien. En de geschiedenis heeft aangetoond tot welke verschrikkelijkheden dat kan lijden.
En ook vandaag de dag zijn er die daar steeds weer voor vallen, die de verschillen als essentieel zien. Maar ze doen het uit onwetendheid want ieder die even de tijd en ruimt neem om stil te zitten, naar een muur te kijken, zijn interpretaties en betekenis geven even laat gaan, zal tot de ontdekking komen dat alle levende wezens, elk wezen met bewustzijn hetzelfde in zich draagt als jij. We zijn alleen verschillend en we zijn allen één. Laten we dat laatste nooit vergeten.
* * * * *
"We kunnen zo betrokken raken bij onze manier van betekenis geven en interpreteren dat we vergeten dat we allemaal met hetzelfde gewaarzijn kijken naar onszelf, naar de ander en naar de wereld. Dat wanneer we stil zijn, echt stil, er geen verschillen meer zijn."
