Loyaliteit
In de Werkelijkheid zijn alle dingen gelijkwaardig. Niets is belangrijker dan het andere. De grootste ster en de kleinste mier die hier rondloopt op de aarde, vanuit het gezichtspunt van de Werkelijkheid zijn ze alle twee even belangrijk, van evenveel waarde. De Werkelijkheid kent geen loyaliteit aan het één of ander. Voor de Werkelijkheid is niet één ding belangrijker of staat hoger dan de ander want alles is met elkaar verbonden, onderling verweven. Het een brengt het ander voort, het één kan niet zonder het ander.
Wij mensen kennen het begrip loyaliteit maar al te goed. Wij neigen wel loyaal te zijn aan een persoon of aan een groep, aan een land, een geloof, een politieke overtuiging, een economische overtuiging. We kunnen zelfs loyaal zijn aan een vlag en andere conceptmatige dingen. En wij stellen daarmee wel het één boven het ander. Het één waar we loyaal aan zijn wordt belangrijker dan het andere waar we geen loyaliteit voor voelen.
Op zich is dat niet erg, maar hoe snel maakt loyaliteit ons enigszins blind. Kijk maar naar het nieuws en zie hoeveel mensen in deze wereld vanuit loyaliteit de ander kwaad doen, schade toebrengen. Hoe vanuit loyaliteit leed wordt veroorzaakt, juist omdat datgene waaraan we loyaal zijn belangrijker is dan het andere.
Onze zintuigen worden daarmee gekleurd. Onze zintuigen raken daarmee vertroebeld. We kijken niet helder, we kijken niet vrij. Want dat is wat de werkelijkheid is, absoluut vrij. Bodhidharma, de grondlegger van de Zentraditie in China, noemde de zintuigen soms ‘de dieven’. Dat is wanneer de zintuigen in dienst staan van het kleine ‘ik’ dat zich loyaal acht aan het één of het ander en daarmee gekleurd kijkt. Het ‘ik’ neemt altijd een positie in.
Onze beoefening is om die positie en dat ‘ik’ te laten verzachten en te laten ontspannen. Om de zintuigen volledig vrij te maken. Om vrij te kijken, te horen, te voelen, te proeven, te ruiken. En dan zoals een beroemde Chinese Zenmeester, Sekitō Kisen, zegt: “Als je de Weg niet kent door direct zintuiglijk ervaren, hoe kan je dan weten waar het pad ligt om te lopen.” Direct zintuiglijk ervaren, met helder zintuigen ervaren, en wanneer we dat doen zien we de weg voor ons direct naar de Boeddhageest leiden. De Boeddhageest, de geest die absoluut vrij is van elke positie. Die niets boven de ander stelt, die niet loyaal is noch disloyaal is aan iets of iemand. De Boeddhageest die steeds weer in elk moment ervaart wat de Werkelijkheid is en daaruit kan reageren op wat goed is om te doen. Goed voor al wat leeft, goed voor al wat bestaat.
Dus onze beoefening is om te verzachten, te ontspannen, onze geest en onze zintuigen vrij te maken en daarmee weer de Weg te hervinden die direct naar de Boeddhageest leidt, jouw eigen geest. De geest van vrijheid, de geest die werkelijk is.
* * * * *
"De Boeddhageest, de geest die absoluut vrij is van elke positie. Die niets boven de ander stelt, die niet loyaal is noch disloyaal is aan iets of iemand. De Boeddhageest die steeds weer in elk moment ervaart wat de Werkelijkheid is en daaruit kan reageren op wat goed is om te doen. Goed voor al wat leeft, goed voor al wat bestaat."
