Mediteren is zijn met een open aandacht, een aandacht die zo open is dat hij zich op niets focust. Een aandacht die open is als de lucht, de ruimte waarin de dingen kunnen komen en gaan, waarin iedere ervaring zich manifesteert. Een aandacht die in zichzelf rust. Dat is niet hoe onze aandacht vaak is. Onze aandacht is meestal vrij actief en richt zich het ene moment op het ene, het andere moment op iets anders, onrustig, snel afgeleid, onstabiel. Dus het kan helpen om de aandacht wat stabieler te leren maken. Dat kunnen we doen door op iets te focussen, bijvoorbeeld op de beweging van de onderbuik, of op het luisteren naar de stilte, het luisteren naar de luisteraar.

Of je kan je aandacht richten op een gedachte, één en dezelfde gedachte. Dus wanneer je ziet dat er een andere gedachte voor in de plaats komt, breng de aandacht weer terug naar de gedachte die je daarnet had. Je kan die gedachte, als je wilt, nog wat abstraheren door je aandacht te richten op het geluid, de klank van die gedachte. Zie of je de aandacht bij één ding kunt houden terwijl de aandacht zelf heel open en zacht blijft in kwaliteit, heel vriendelijk.

In het boeddhisme noemen we dit soms het trainen van de geest. En het is inderdaad een training; het leren om de aandacht stabiel te maken en te houden, niet in een aangespannen geconcentreerde wijze, maar in een ontspannen, open wijze en toch bij één ding blijvend.

Zie in deze meditatie of je dit kunt. Wanneer je merkt dat je aandacht steeds weer afdwaalt, breng hem terug naar wat je hebt gekozen als onderwerp om je aandacht op te focussen; de buik, of het luisteren, of een gedachte, maar het kan ook iets anders zijn dat bij je past. Ieder keer wanneer je aandacht afdwaalt, breng hem terug. Probeer ook eens bij de oefening met de gedachte, je aandacht te houden bij één gedachte. Onderzoek hoe dit gaat, wat er met je gebeurt. Maar let wel, het gaat erom je aandacht heel zacht en vriendelijk te houden. Het is, wanneer onze aandacht stabieler is geworden, dat we de focus kunnen laten oplossen en kunnen oefenen om de aandacht in zichzelf te laten rusten terwijl de dingen, de geluiden, de gedachten, wat er is aan emoties, kunnen komen en gaan.

*     *     *     *     *