In stilte zitten, één met het moment zoals het is.

De hitte van de afgelopen dagen heeft me weer doen denken aan dat bekende Zenverhaal waarbij de leerling aan zijn meester vraagt: "Meester, hoe ontlopen we het lijden dat komt met hitte en met kou?" De meester zegt: "Ga naar de plek vrij van hitte en kou." En de leerling vraagt: "Hoe doe ik dat?" en de meester zegt: “Als het heet is ben volledig heet, wanneer het koud is ben volledig koud".

Zitten, zijn, zonder weerstand. Wanneer we hitte gaan vergelijken met de ervaring die we hebben gehad met kou, wordt de hitte vaak nog warmer. En wanneer we het koud hebben en we denken aan de ervaring van de warmte die we gehad hebben, wordt de kou nog kouder. Dus de dingen in oppositie plaatsen, als tegenstellingen, helpt niet.

En er is ook iets diepers en misschien wel belangrijkers gaande hier. Wanneer we weerstand hebben tegen de hitte, wanneer we verlangen naar de koelte, dan kijken we naar de hitte vanuit een ervaring in het verleden. We kijken naar het nu vanuit het verleden en het verleden is geweest, het is voorbij. Het nu stroomt, het vloeit. Wanneer we vanuit het verleden naar het heden kijken, plaatsen we het heden in datzelfde raamwerk als het verleden. Het lijkt vast te staan, het lijkt statisch te worden.

Naarmate we ouder worden en we meer verleden kennen, neigen we steeds meer het nu, het vloeibare nu, vast te zetten en te beoordelen vanuit het vaststaande verleden. Terwijl we eigenlijk een verandering wensen, al was het maar dat we het koel willen hebben. Dus ook op dát niveau zitten we onszelf tegen te werken en het kan er toe leiden dat we met steeds meer weerstanden naar het leven gaan kijken, het leven als saai gaan ervaren, als onplezierig en misschien wel als voltooid. Terwijl het nu altijd nieuw is want wat stroomt vernieuwt zich continue in elk moment. Alleen onze beelden van het verleden en de toekomst, die zijn statisch, nooit het nu!

Je mediteert en geen enkel moment is ooit hetzelfde. Er zijn geen twee meditaties gelijk. Hoe zou het kunnen? Als je werkelijk zonder weerstand zit en niet meer naar dit moment kijkt vanuit het verleden, zal je het duidelijk kunnen waarnemen. Het vloeit, het stroomt, het verandert continue. En daar zit een vreugde in, of het nu heet is of koud. Hoe kan het anders want leven is vreugdevol, daarom zijn we zo gehecht aan het leven. Diegene die het leven niet meer kunnen waarderen kijken juist zo vaak vanuit een vaststaand punt, een verleden, of zijn spiegeling in de toekomst. Dus hoe je ook bent, wat je ook bent, ben het. Zit niet naar jezelf te kijken, of je omgeving, vanuit een beeld. Ben het volledig en ontdek dat er elk moment een nieuw jij is, zoals er elk moment een nieuwe wereld is, een nieuw gevoel, een nieuwe gedachte, een nieuw geluid, een nieuw briesje, een nieuwe klank van de klankschaal. Is het niet allemaal terug te brengen naar die drie woorden: ontspan, verzacht en wordt vriendelijk! Ontdek het juweel in je leven. Ontdek het juweel in dit moment. Het is je al gegeven maar kijk vanuit het verleden of zijn weerspiegeling in de toekomst en je zal het niet zien.

* * * * *