Jezelf een vriendelijk luisterend oor aanbieden, net zoals we doen wanneer je partner, je kind of een goede vriend je iets wilt vertellen. Misschien iets wat hem dwars zit, op zijn hart ligt, of simpelweg wilt delen met je. Het is een liefdevolle daad om dan echt te luisteren, niet meteen in de rede te vallen, niet meteen met aanwijzingen of oplossingen te komen maar allereerst gewoon te luisteren. Werkelijk deelgenoot te worden van wat de ander heeft te melden, van wat de ander heeft meegemaakt. Voor de meesten van ons is dat niet zo moeilijk, om er echt te zijn voor iemand die je lief is, die je na staat. Misschien is het wat moeilijker om niet meteen met advies te komen, om de persoon te laten uitspreken, maar te luisteren gaat ons wel redelijk goed af.

Kunnen we onszelf zo’n vriendelijk, geduldig oor aanbieden? Luisteren naar wat er in ons speelt, wat er gevoeld wordt en dus als het ware aan ons wordt medegedeeld? Voor de meesten van ons is dat moeilijker, dat openstaan, dat luisteren naar onszelf, deelgenoot te worden van wat er wordt gedeeld. Kunnen we luisteren zonder onszelf meteen adviezen te geven, aanwijzingen, meteen een oordeel uit te spreken? Het is mededogen om allereerst stil te luisteren naar onszelf. Die luisterende kwaliteit wordt belichaamd in het boeddhisme door de bodhisattva Avalokitesvara, hij/zij die luistert naar het lijden van de wereld. Het advies kan later komen, maar het begint met luisteren, met deelgenoot te worden, met verbonden te zijn met de ander en met onszelf. Dus zit en luister! Misschien is er iets wat je lichaam met je wilt delen, je geest met je wilt delen. Luister en ben stil. Ben werkelijk beschikbaar. Maak jezelf beschikbaar.

* * * * *