Hoe kijken we naar de wereld, hoe kijken we naar de ander, hoe kijken we naar onszelf? We zijn op zoek naar geluk en het feit dat we op zoek zijn betekent al dat we hopen het in de wereld te vinden, in de ander en misschien in onszelf. Als we op zoek zijn naar geluk, of naar vrede, of naar stilte, dan gaan we al uit van een vooronderstelling dat we het nog niet hebben. Want je gaat op zoek naar iets waarvan je vindt dat je het nog niet hebt.

We verwachten dat de wereld of de ander uiteindelijk ons dit zal geven, het geluk, de vrede. Maar ook daar zit een vooronderstelling in, dat we gescheiden zijn van de wereld, van de ander. Terwijl, als ik goed kijk, ik en de wereld niet te scheiden zijn. Is je lichaam te scheiden van de wereld, van de zuurstof die je inademt, het voedsel dat je eet, de ruimte waarin je beweegt? Is je lichaam niet simpelweg de vleesgeworden wereld? En is het voor je geest niet net zo? Is de inhoud van jouw geest niet de wereld als het ware in vorm aangenomen, als gedachten, emoties, beelden, herinneringen? Dus verlangen we als stukje van de wereld niet iets heel geks, dat de wereld ons iets zal geven waarvan we denken het nog niet te hebben?

Als we op zoek zijn naar een emotie, een emotie van geluk, dan is de wereld inderdaad een plek waarin we dat soms tegenkomen, een situatie waarin opeens dat geluksgevoel ontstaat. Maar omdat de wereld veranderlijk is, is ook dat geluksgevoel veranderlijk. Het komt en gaat. Maar het is niet waar we werkelijk naar op zoek zijn. We verlangen iets anders, iets veel meer fundamenteels, iets diepers.

Er is een uitspraak die iedereen wel kent: “Ben de verandering die je in de wereld wilt zien”. Zouden we ook kunnen zeggen: “Ben het geluk, ben de vrede die je in de wereld wilt zien.”? Dat geluk, die vrede is niet een emotie, is niet afhankelijk van wat de wereld jou zal geven of jou onthoudt. Nee, het gaat veel dieper.

Hoe kijk je naar de wereld, naar de ander, naar jezelf? Hoe kan je, wanneer je kijkt vanuit een ongelukkig zijn, vanuit een gebrek aan vrede, ooit het geluk vinden in deze wereld, de vrede in dat diepere niveau?

Kijk vanuit de vrede, vanuit het geluk, naar de wereld en zie dat de wereld en de ander het naar je terug reflecteert, jouw geluk, jouw vrede, jouw stilte. Het hangt allemaal af van hoe je kijkt. Kijken ‘met de ogen van Boeddha’ en dat is kijken voordat de geest er een raamwerk in heeft geplaatst van “ik ben ongelukkig en de wereld moet me geluk geven, de ander moet mij gelukkig maken”. Kijk met de ogen van Boeddha naar jezelf en zie de wereld in jezelf. Wanneer je met de ogen van Boeddha naar de wereld in jezelf kijkt, is het geluk en de vrede en de stilte daar, hoe die wereld ook is.

* * * * *