Welkom bij deze donderdagavond meditatie. Laten we samen dertig minuten stil zitten, stil en onbevangen. Onbevangen door de zorg die je misschien voelt, de angst, onzekerheid, misschien stress of wat zich ook laat voelen in het lichaam. Ervaar het onbevangen. Dat betekent te weten dat zich een gevoel manifesteert. Een gevoel dat een begin heeft en jij bent de stille getuige ervan.

Wanneer we bevangen raken door angst of zorg, dan zijn we niet meer zozeer de getuige maar we worden de angst, de zorgen, wat zich ook voordoet. De geest komt erbij om de angst te gaan bezweren, te zoeken naar zekerheid, vastigheid, naar manieren om de angst kwijt te raken. En de geest zal dat blijven doen zolang je bevangen bent door de angst. De geest zal ook nooit werkelijk slagen in de angst te bezweren, vrij te worden van de angst want de angst blijft ons parten spelen zolang we er door bevangen zijn.

Wat betekent het om onbevangen te zijn? Het betekent te weten dat jij de ervaarder bent, de getuige van de angst die zich voordoet. Die komt en gaat of varieert in intensiteit. Wanneer je ontspant, verzacht en vriendelijk wordt in het hart van de angst, laat je daarmee de bevangenheid los en is er een onbevangen zijn met de angst. En meteen begin je een rust, een kalmte, een begin van stilte te ervaren terwijl de angst er misschien en waarschijnlijk nog is. Je zit dan met de angst, niet als de angst. En wanneer we met de angst zitten, gaan we steeds dieper ervaren dat we de angst kunnen dulden, kunnen toelaten. Dat is wat het woord ‘mededogen’ betekent; we kunnen het gedogen. We gaan de angst niet meer zien als iets waar we vanaf moeten, maar als iets wat bij het leven hoort. Vooral nu in deze tijden van onzekerheid; het is heel natuurlijk om wat angstig te zijn, wat ongerust. Maar wanneer we niet erdoor bevangen raken, blijven we bij en in onszelf als de getuige van dit alles, de waarnemer, een open stil zijn met wat is.

De bel die je tijdens de meditatie hoort is een hulpmiddel om je eraan te herinneren te ontspannen, te verzachten, vriendelijk te worden. Om weer te komen naar het zijn met wat is, niet het zijn als wat is. Angst is niet je vijand noch je vriend, het is gewoon dit moment zoals het is. Ben daarmee met mededogen, met vriendelijkheid en ontdek daarin je open stil hart dat door geen angst of zorg geraakt of beschadigd kan worden.

* * * * *