Butsudanandai Daioshõ
Andere benamingen:
Sanskriet = Buddhanandi, Chinees = 浮陀難提 (Fútuónándī), Vietnamees = Phật-Đà-Nan-Đề, Japans = Buddanandai, Koreaans =불타난제 (Pŭltananje)
Butsudanandai kwam uit het land van Kamala (India) en behoorde, net als Shayamuni, tot de Gautamastam. Hij had, net als Shakyamuni een vlezige knobbel op zijn kruin (Usnīsa) waarmee hij was geboren. Zijn welsprekendheid was onbelemmerd. Ongeacht wie met hem sprak, ze konden hem niet overtreffen. Hij zegevierde altijd.
Op een dag ging hij naar de zevende patriarch, de Eerwaarde Bashumitsu , om met hem te discussiëren. Butsudanandai zei: "Mijn reden om hier vandaag te komen is om met u te discussiëren over wat Waarheid is."
Bashumitsu reageerde: "Goed meneer, wanneer er een discussie is, is er geen Waarheid; wanneer er Waarheid is, is er niets te bediscussiëren. Als u voorstelt te discussiëren over wat Waarheid is, kan er geen discussie zijn."
Zich realiserende dat de Waarheid hem had verslagen, ontwaakte Butsudananai in tot het principe van het Ongeborene.
De Eerwaarde wist dat de betekenis van de patriarch zegevierde. Butsudanandai wist dat de principes van de zevende patriarch hoger waren dan de zijne; omdat een echte principe niet kan worden uitgedrukt. En met zijn hart vol respect zei hij: "Ik wil de Weg zoeken. Ik wil de Weg zoeken van de patriarch en verzadigd worden met de smaak van zoete dauw."
De patriarch schoor zijn hoofd en hield zich aan de volledige leefregels. Hij bracht de grote Dharma over, de Dharma van de gedachtenzegel. In een vers zei hij:
"Met een geest als het rijk van de leegte
Leg ik een Dharma-achtige leegte uit.
Wanneer u voor leegte verklaart
Er is niets wat is, nog niet Dharma is."
Op dat moment is er geen betekenis die kan worden besproken.
Nadat de Eerwaarde de Dharma had verkregen, leidde hij een menigte met zijn beoefening en onderricht. Toen hij het land van T'i Ch'ieh bereikte, zond hij de Dharma over naar Fudamitta, de negende patriarch. Onmiddellijk manifesteerde hij spirituele transformaties. Hij steeg op naar de lege ruimte en toonde de achttien transformaties. Daarna keerde hij terug naar zijn stoel, ging rechtop zitten en vertrok. Hij zat in volledige lotushouding en ging naar de wedergeboorte. Daarop maakte de vergadering een kostbare stoepa en plaatste zijn lichaam erin.
Een vers in zijn lof zegt:
"Discussies zijn niet de betekenis
In één woord begreep hij het.
Doordringen tot de effectieve bron
Hij deed afstand van alle wereldse rijkdom.
De doorgang voor zoete dauw ging open
Bij het derde zicht brandde de zon.
Zo is het nu zoals het vroeger was
Het licht van zuiverheid is oogverblindend."
"Theoriseren en onderzoeken zijn niet het ware principe."Zodra hij deze ene zin hoorde, werd hij verlicht. Hij begreep zijn Oorspronkelijke Gezicht al. Hij wilde zijn juwelen niet; de Dharmadeur van zoete dauw stond open. Om middernacht kwam de zon op. (Dit is een analogie voor het bereiken van een lichtstatus waardoor het zelfs om middernacht zonnig kan zijn. Zo is het nu en in het verleden was het licht van zuiverheid buitengewoon helder.)
Een ander vers zegt:
"De vlezige knobbel op zijn kruin
Onthulde de ware bron.
Zijn kenmerk was een mooie verschijning;
De kracht van zijn geloften was stevig.
Met onbelemmerde welsprekendheid
En diepgaande prajna,
Opende hij grote verlichting
De esoterische betekenis perfect waarnemen.
Met een geest als lege ruimte
Hij overstijgt het Dharma-rijk.
Zijn capaciteit omvat het universum,
Maar komt een stofje binnen.
Onmiddellijke weergave van zijn spirituele transformaties
Daarna keerde hij terug naar zijn stoel.
Het derde zicht verblindde door de zon
Alsof het morgen is."
Zijn vlezige knobbel laat zien dat hij in het verleden grote dingen te doen had; hij had een solide basis. Hij kwam van de Boeddha.
"Kenmerk" verwijst opnieuw naar zijn knobbel, een van de tweeëndertig kenmerken van een Boeddha. En de kracht van zijn geloften was zodanig dat hij ze nooit zou verloochenen. Zijn geloften waren eeuwig.
Hij had een geweldige welsprekendheid en grote wijsheid. Toen hij die discussie met de zevende patriarch had, was het inderdaad mysterieus en wonderbaarlijk 'De theorie is niet de betekenis en de betekenis is niet theoretisch', vertelde de patriarch hem.
De geest is enorm en gaat verder dan de grenzen van het Dharmarijk. Om middernacht was het alsof de zon was opgekomen, hoewel dat niet zo was.
Geïnspireerd op de tekst: The Bodhi Seal of the Patriarchs
Verdere bronnen: Denkoroku
Geschreven door: eerwaarde meester Hsuan Hua
Vertaling naar het Engels door: Bhiksuni Heng Ch'ih
Vertaald naar het Nederlands door: Eerw. Reizan