Laten we het heel eenvoudig houden. Laten we eenvoudigweg zitten. Zitten en zijn, zonder dat we daar een net van gedachten, van verwachtingen of verlangens overheen leggen. Eenvoudigweg zitten is als daad het meest eenvoudige dat we kunnen doen. Het vraagt geen inspanning, het is eenvoudigweg zitten. Maar voor de geest is het misschien wel het moeilijkste om te doen. Hoe snel zitten we op iets te wachten, gaan we naar iets zoeken, gaan we dingen uitdenken. Dus we laten dit allemaal gaan. We houden aan niets vast wat in de geest opkomt. We worden, zoals het in de bijbel staat, arm van geest. En zo zegt Jezus dan ook: "Zalig zij die arm van geest zijn. Hun is het koninkrijk Gods." De boodschap in het boeddhisme in relatie met het zitten is hetzelfde: eenvoudigweg zitten. En laat de geest even zijn voor wat die is, geef er geen aandacht aan.

In het zitten vol vertrouwen is er iets wat je misschien nooit voor mogelijk had gehouden, niet met je denkende geest. Dit moment zoals het is heeft een veel grotere diepte dan we ooit kunnen voorstellen. Dit moment zoals het is, is voor de geest samsara, maar voor diegenen die voorbij de geest kunnen kijken, die arm van geest zijn, is het Nirvana. Maar ga je het je voorstellen, ga je het je uitdenken, ga je erop zitten te wachten, dan zit je vast in samsara. Simpelweg omdat het vertrouwen er nog niet is om eenvoudigweg te zitten.

En wat te doen dan? Ook dat is heel eenvoudig. Ga iedere keer weer eenvoudigweg zitten. En laat de geest maar zijn voor wat die is. Geef hem geen aandacht. Laat wat opkomt maar gaan. Zo eenvoudig.

Kunnen we het accepteren, die eenvoud? Of laten we ons toch verstoren door de geest die denkt: "Nee, er moet iets meer zijn, er moet een maniertje zijn om Nirvana binnen te kunnen gaan.?"

* * * * *