De acht wereldse winden
In het leven zit het ons soms mee, soms tegen. En dan zeggen we soms: “We hebben de wind mee.” of “We hebben de wind tegen.” In het boeddhisme worden acht wereldse winden onderscheiden. Vier paren van tegenstellingen: de wind die mee zit en de wind die tegen zit. Zo is er de wind van winst en de wind van verlies. De wind van lof en de wind van afkeuring. De wind van plezier en de wind van pijn. De wind van roem en de wind van schande. Soms is de wind een licht briesje en soms is hij hard en scherp en gaat hij door merg en been. En hoe veranderlijk is de wind! Hoe veranderlijk is de lof die we krijgen. Voordat je het weet heeft iemand al zijn afkeuring over ons uitgesproken. Hoe snel volgt pijn op het plezier en omgekeerd.
In onze beoefening proberen we zacht en ontspannen in de wind te kunnen zitten, welke wind er ook waait. En zoals de natuur ons leert, hoe meer ontspannen en zacht je van binnen bent, van lichaam en geest, hoe minder kwetsbaar je bent voor de wind. Verstar en de wind kan je soms doen breken, lichamelijk en mentaal. Dus onze beoefening is dit aarden, dit verzachten van lichaam en geest, en de wind – welke wind er ook is – te laten waaien.
Laat ik deze inleiding afsluiten met een kort verhaal wat hier heel mooi bij aansluit.
In een dorp in Japan heeft een meisje een geheime relatie met een jongen en uiteindelijk raakt ze door hem bezwangerd. Ze is bang om het haar ouders te vertellen dus zegt ze tegen hen dat de priester in de tempel van het dorp haar zwanger heeft gemaakt. De ouders gaan tezamen met de dorpelingen boos naar de tempel en beschuldigen de priester van zedeloos gedrag. Het enige wat de priester daarop zegt is: “Is dat zo?”
Na een aantal maanden wordt het kind geboren en brengen de ouders van het meisje het naar de priester en zeggen: “Dit is jouw kind dus jouw verantwoordelijkheid!” En weer zegt de priester alleen maar: “Is dat zo?”
Na verloop van tijd krijgt het meisje erge spijt want ze mist haar kind. Ze biecht tenslotte alles op, waarop de ouders weer naar de priester gaan en zeggen: “Het spijt ons, je bent onschuldig. We nemen het weer mee met ons want het is jouw kind niet.” En de priester zegt: “Is dat zo?”
* * * * *
"En hoe veranderlijk is de wind! Hoe veranderlijk is de lof die we krijgen. Voordat je het weet heeft iemand al zijn afkeuring over ons uitgesproken. Hoe snel volgt pijn op het plezier en omgekeerd. In onze beoefening proberen we zacht en ontspannen in de wind te kunnen zitten, welke wind er ook waait."
