Ervaringen komen en gaan. Ze zijn een beetje zoals bladeren aan de boom: ze ontspruiten, worden volwassen, verouderen en vallen af. Zo is het met alles waar we gewaar van zijn. Alles heeft zijn tijd van ontstaan, van bestaan en van vergaan. We kunnen heel blij zijn met het ontstaan en we kunnen verdrietig worden over het vergaan. Maar laten we het eens vergelijken met de bladeren aan een boom. Er is vreugde als de lente begint en de bladeren ontspruiten. Het jonge groen, heerlijk om te zien. En in de zomer worden die bladeren volwassen en ook dat heeft weer zijn eigen schoonheid. En dan breekt de herfst aan en de bladeren verkleuren, verdorren en vallen af. Voor sommige is dat het mooiste seizoen van het jaar. En dan is er de winter die weer zijn eigen schoonheid heeft. De rust tussen het vergaan en het ontstaan. Elk seizoen heeft zijn eigen schoonheid en de vier seizoenen samen vormen de cyclus van het leven. Zo is het met alles. Met wat we in onszelf ervaren, buiten onszelf, met ons lichaam en onze geest, met die van anderen, met de wereld. En volgens de wetenschappelijke inzichten is zelfs het zonnestelsel en het hele universum onderhevig aan dit proces van ontstaan en vergaan.

Niemand probeert het lenteblad vast te houden. Niemand verzet zich tegen het verouderen van de bladeren en het vallen van de bladeren. We weten dat dit de cyclus van de natuur is, van het leven. En toch, hoe vaak zien we onszelf niet vasthouden aan wat ontstaat en weerstand bieden tegen het vergaan. Wanneer we dit vasthouden en weerstand bieden wat loslaten, kunnen we weer de inherente schoonheid in dit proces gaan zien. In het proces van ontstaan, bestaan en vergaan. Ook in ons eigen proces van bestaan en verouderen en vergaan. Want de bladeren keren terug naar de bron van waaruit ze zijn voortgekomen, de wortels van de boom. Dit proces van ontstaan en vergaan doet de boom groeien, noem het de boom van het leven. We zijn eigenlijk allemaal bladeren aan die boom. Alles wat komt en vergaat is als blad aan die boom van het leven. Daardoor gaat niets verloren, alles draagt bij aan die boom.

Dus ben niet triest. Zie het niet als een verlies, dit proces van vergaan. Laat het gebeuren en zie de schoonheid van hoe dit alles, dit hele universum is gestructureerd, hoe het functioneert. Je zal de schoonheid weer gaan zien en de vreugde om er deel van uit te maken. Om de lente, zomer en herfst tot uitdrukking te mogen brengen met jouw leven. En het eindigt niet met het terugkeren naar de bron door ieder van ons. We zijn allemaal deel van een eeuwige cyclus.