Eerw. meester Jiyu-Kennett, de oprichtster van onze orde, sprak over meditatie soms als het zijn van een holle lege buis waar doorheen de werkelijkheid van dit moment zoals het is stroomt. En het is een stromen want niets blijft hetzelfde. Dit kunnen we allemaal voor onszelf waarnemen: gedachten komen en gaan, gemoedstoestanden komen en ook uiteindelijk gaan ze. Wat we waarnemen, wat we horen, wat we voelen, wat we ruiken, wat we proeven, het komt en gaat allemaal in zijn eigen tijd. Niets blijft onveranderlijk hetzelfde, de werkelijkheid stroomt. En als we onszelf als een lege buis beschouwen stroomt de werkelijkheid door ons en in die buis wordt die werkelijkheid van elk moment waargenomen. Elke variatie wordt waargenomen. De verschillende gedachte, de gemoedstoestanden die veranderen, soms intens zijn, soms heel rustig, de geluiden die we horen en soms hard zijn, soms heel rustig en stil, de geur die intens kan zijn en dan bijna afwezig.

De werkelijkheid stroomt en wanneer we een geheel lege buis zijn met een gladde wand vanbinnen dan stroomt de werkelijkheid ongehinderd, gelijkmatig door ons heen. Maar meestal is de binnenkant van de buis wat ruw en hebben zich allerlei afzettingen over de tijd aan de wanden vastgehecht. Vastgeroeste meningen en visies, verharde gezichtspunten en meningen, vastzittende overtuigingen. Ze kunnen de binnenkant van de buis aardig ruw maken waardoor de stroom van de werkelijkheid soms wat gehinderd wordt. Sommige delen van de stroom gaan rondcirkelen, gaan rond wervelen. Er komt onrust in de stroom, de stroom raakt aan de randen wat verstoord. Die verstoring heeft inherent niet te maken met de werkelijkheid zelf, maar met al die dingen die zich hebben afgezet aan de binnenkant van de buis, die zich afgezet hebben in ons. Dus wanneer we zitten in meditatie laten we als het ware al die afzettingen verzachten zodat ze uiteindelijk oplossen en meegenomen worden met de stroom zelf, de stroom van de werkelijkheid van dit moment zoals het is. En dan stroomt de werkelijkheid gelijkmatig en rustig door en zitten wij met een rust en met een opmerkzaamheid van de stroom zelf, onverstoorbaar.

Dus laat jezelf verzachten, het is genoeg. Wordt vriendelijk en in dat eenvoudigweg zitten kunnen afzettingen van jaren zich doen oplossen in de stroom zelf. Daar hoeft je niets voor te doen, het gebeurt vanzelf. En weet dat in je dagelijks leven wanneer je je verhard in je meningen gezichtspunten, wanneer je gaat vasthouden aan wat jij vindt, dat je de buis weer een klein beetje ruwer maakt waardoor er weer frictie komt met de stroom van de werkelijkheid. Het woord frictie in het Sanskriet en in het Pali is Dukkha. Dat vertalen we met lijden. Dus begrijp goed waar het allemaal begint en dan begrijp je ook ten diepste wat het eenvoudigweg zitten werkelijk is.

* * * * *