Welkom bij deze dinsdagavond meditatie. Laten we samen een half uur stil zitten; stil, ontspannen en vriendelijk. Dit moment ervaren voor wat het is. Dit moment. Niets is grijpbaar, wat je ook ervaart het is in een constant proces van verandering, van transformatie. Dit moment zelf, wat we ‘ik’ noemen, is ongrijpbaar. Want dat ik van ons is niet te scheiden van dit moment zoals het is. En als er niets is te grijpen, vast te houden, waarom doe je dan nog moeite om iets vast te houden. Waarom doe je dan nog moeite om iets te verkrijgen wat je nog niet hebt, om het vervolgens vast te houden. We brengen heel veel spanning teweeg in onszelf door vast te houden en weg te duwen wat we niet willen.

Het universum biedt ons maar één ding aan: dit moment zoals het is, dit moment van leven zoals het is. Soms worden mensen oud met het gevoel dat ze nooit werkelijk geleefd hebben. Wat wordt daarmee bedoeld? Nooit werkelijk geleefd hebben, terwijl je misschien vijftig, zestig, zeventig jaar achter de rug hebt? Het is precies dit, nooit dit moment zoals het is volledig geleefd te hebben. Omdat we altijd naar iets anders op zoek waren dan dit wat nu is.

In dit, wat nu is, ligt een schat, een toevlucht. En je vindt hem door simpelweg dit moment zoals het is volledig te laten zijn, dus ook jezelf volledig te laten zijn zoals je nu bent door vriendelijk te worden, gewoon in en uit te ademen. Dit moment zoals het is te zijn. Dus de wereld van dit moment te zijn, met alles wat gaande is: alle angst en verdriet, vreugde en verlangens, depressie en blijdschap. Het is allemaal niet grijpbaar, niet vast te houden. En dat hoeft ook niet, laat het zijn voor wat het is, ben wat is, en je bent thuis, waarlijk thuis.

* * * * *