Harmonie met onszelf en anderen
De Boeddha sprak vaak over harmonie in de Sangha, zei die het pad bewandelen, het pad beoefenen. In het beschrijven van harmonie had de Boeddha het over zes aspecten die allemaal de basis hebben van liefdevolle vriendelijkheid. Hij riep op om met liefdevolle vriendelijkheid te denken over de ander. Met liefdevolle vriendelijkheid te spreken over de ander. Met liefdevolle vriendelijkheid te handelen naar de ander toe en met de ander samen. Hij sprak over vrijgevigheid, het geven vanuit een hart vol liefde. Over het samen beoefenen en ontwikkelen van goede kwaliteiten in de teksten vaak deugden genoemd. En als laatste het ontwikkelen en het tot uiting brengen van het inzicht dat het resultaat is van onze beoefening dat samen te doen.
Al die zes aspecten van harmonie hebben aan hun basis een open hart en geest het zenboeddhisme wordt hart en geest als één ding gezien, het wordt dan ook hart-geest genoemd. Een hart dat open is en wijs is en de ander echt kan ontmoeten zonder een scherm van oordeel, zonder een scherm van veroordeling van evaluaties. Een open hart en geest dat kijkt zonder verhalen die gaan over het verleden of over de toekomst. Hoe vaak, als we aan ander ontmoeten spelen al die dingen een rol, het verleden, de indruk die iemand op ons maakt, het oordeel, de subtiele evaluatie die plaats vindt.
Kunnen we de ander echt ontmoeten met een hart-geest dat open is en stil? Dat is eigenlijk afhankelijk van of we onszelf zo kunnen ontmoeten of we onszelf zo kunnen zien. Want als we onszelf beoordelen, evalueren (ik bedoel onszelf en ons leven), als onze geschiedenis zwaar weegt, onze toekomstverwachting, hoe kunnen we onze werkelijk zelf dan echt ontmoeten? Die ontmoeting vindt altijd maar op één moment plaats en dat is nu, hier en nu. Onszelf ontmoeten zoals we nu zijn, met al onze gedachten, spanningen, emoties, verwachtingen, onzekerheden, angsten, noem maar op. Onszelf ontmoeten met een hart-geest dat open en stil is.
Daarom zitten we steeds weer in meditatie om onszelf te ontmoeten. Maar daar blijft het niet bij. We leven samen met anderen, werken samen met anderen, kunnen we de ander ontmoeten zoals we onszelf ontmoeten, met een open en stil hart-geest? Steeds weer opnieuw. Mezelf en anderen doen dingen die ons brein vaak aan het werk zet, gedachte, oordelen creëert. En toch, kunnen we onszelf en anderen steeds weer ontmoeten met een open en stil hart-geest.
Dus laat alle gedachte, alle oordelen, alles wat er aanwezig is op het emotionele vlak, gewoon even los, even gaan. Dus het is eigenlijk het enige wat nodig is om onszelf werkelijk te ontmoeten. Onszelf te zien, heel direct. Geen scherm meer waar doorheen we kijken. Dus harmonie met onszelf, met anderen is iets waar we aan kunnen werken, opnieuw en opnieuw. Harmonie is de basis van vrede, vrede met onszelf, vrede met anderen. Als we onszelf en anderen werkelijk kunnen ontmoeten, werkelijk kunnen zien en werkelijk kunnen horen, met een open en stil hart-geest.
"Kunnen we de ander echt ontmoeten met een hart-geest dat open is en stil? Dat is eigenlijk afhankelijk van of we onszelf zo kunnen ontmoeten of we onszelf zo kunnen zien."
