Zitten in stilte. Kijken met de ogen van Boeddha, naar onszelf, naar de wereld.

Zoals we nu zitten in meditatie, dat is het aangezicht van de Boeddha. De mensen op straat of de kinderen die buiten spelen, druk bezig zijn, dat is het aangezicht van de Boeddha. De stilte, de vrede in de natuur, in het bos, op de hei, dat is het aangezicht van de Boeddha. De drukte, de spanning en misschien de stress van de werkplek, of soms thuis, dat is het aangezicht van de Boeddha. De wijsheid, de intelligentie, de realisatie, de verlichting, het is het aangezicht van de Boeddha, of dat nu de wijsheid van een ander is, of onze wijsheid. En er is de domheid, de onwetendheid in de wereld en soms bij onszelf, ook dat is het aangezicht van de Boeddha.

Wanneer we met de ogen van de Boeddha kijken, zien we in alles het aangezicht van de Boeddha. Maar kijken we via een raamwerk, gemaakt door gedachten, door meningen, door visies en overtuigingen, dan zien we precies dat in de wereld en in onszelf, dit raamwerk van onze gedachten weerspiegeld in alles, en dan zijn we op zoek naar de Boeddha. Waar is de Boeddha, hoe vind ik de Boeddha, de Boeddha in mijzelf, de Boeddha in de ander?

Maar kijk met de ogen van Boeddha, nog voordat de geest zich beweegt, nog voordat de geest gevangen raakt in dat raamwerk. En zie, overal zie je het aangezicht van de Boeddha, in de ander, in de wereld, in jezelf. De Boeddha ziet zich weerspiegeld in alles, de Boeddha ziet zichzelf in alles, de Boeddha herkent zichzelf in alles en dat is een ontroerend iets, een vreugdevol iets. De wereld is de Boeddha, mij inclusief.

Dus zit in meditatie en kijk naar jezelf met de ogen van Boeddha. Gedachten komen voorbij, herinneringen, gemoedstoestanden, maar het is allemaal het aangezicht van Boeddha.

* * * * *