Het slijpen van de diamant
Wat betekent het om goed genoeg te zijn? Om niet te denken dat je beter moet worden, waardiger, om zo het paradijs te verwerven, het paradijs na dit leven of in dit leven? Dit beeld van onszelf als niet goed genoeg zit diep in onze cultuur ingewoven. In zonde geboren, hoe kunnen we het paradijs waardig worden?
Het leven wordt vaak gezien als een pad naar zelfverbetering en het geeft een vorm in ons dagelijks leven op velerlei gebied. We doen het ook in onze spirituele beoefening. Meditatie kan daar een onderdeel van zijn. Mediteren om onszelf te verbeteren, waardig te worden, Boeddha te worden. En als ik Boeddha ben? "Ja, dan is het anders, is het beter! Dan kan ik mezelf waarlijk respecteren, zullen de andere me waarlijk respecteren!"
Het boeddhisme kijkt anders naar onszelf, met name het Zenboeddhisme. We zijn als een ruwe diamant en het leven slijpt ons. Het maakt van wat inherent al aanwezig is, de schittering, de kleur, de helderheid, steeds zichtbaarder naarmate we steeds meer en dieper geslepen worden door het leven. Soms zeggen we “Au, het doet pijn!” en dat hoort bij het geslepen worden door het leven. De ruwe diamant wordt niet beter door het geslepen worden, het is slechts dat zijn inherente kwaliteiten zichtbaar worden. Naarmate wij door het leven geslepen worden, wordt de inherente wijsheid en het mededogen steeds beter zichtbaar.
Zit in meditatie niet als een middel tot, zit niet om jezelf te verbeteren. Hoe kan je een ruwe diamant verbeteren? Hij is al kostbaar. Zit simpelweg voor het zitten zelf en ook in het zitten worden we geslepen en ook dan zeggen we soms “Au!” als het voor je gevoel te lang duurt, of er komen pijnlijke herinneringen op, of je voelt je overmand door een emotie. Zit en geef jezelf zoals de ruwe diamant zich overgeeft aan de slijper. De slijper is niet de vijand, hij maakt je slechts nog mooier dan dat je bent. Hij maakt je een briljant.
Neem dit mee in je dagelijks leven. Natuurlijk er zijn zoveel momenten waarop we de dingen beter kunnen doen, waarop we de wereld anders kunnen organiseren, waarop we ons leven anders kunnen organiseren. Maar blijf je geven aan het proces van het geslepen worden door het leven. Zie wat je ten diepste al bent.
* * * * *
"We zijn als een ruwe diamant en het leven slijpt ons. Het maakt van wat inherent al aanwezig is, de schittering, de kleur, de helderheid, steeds zichtbaarder naarmate we steeds meer en dieper geslepen worden door het leven."