Macht en kracht
Ik luisterde recentelijk naar een lezing van eerwaarde meester Meian, de abdis van Shasta Abbey, één van de twee hoofdkloosters van onze orde. Het klooster is gesitueerd in Noord-Californië in de Verenigde Staten. Ze sprak over macht en kracht. Ik vond dat een inspirerende lezing en ik wil er wat van echoën in deze kleine inleiding.
Want we kennen het allemaal, macht en kracht. Bij macht denken we vaak aan de machtigen der aarde, diegenen die het voor het zeggen hebben. Maar eigenlijk hebben we soms allemaal een klein beetje macht. De macht die ouders hebben over hun kleine kinderen. De macht die een dierenbezitter heeft over zijn hond of kat. De macht van een leraar of lerares over de leerlingen of studenten. De macht van een dokter of specialist over zijn patiënt. De religieuze leider, de priester, iedereen heeft soms een klein beetje macht.
Wanneer het goed wordt gebruikt, staat het ten dienste van diegene die eraan is onderworpen. De leerling kan leren van de leraar. De patiënt kan genezen worden of een behandeling zo goed mogelijk ondergaan. De kinderen kunnen opgevoed worden. Noem maar op.
Maar wat we zo vaak zien in deze wereld is dat macht misbruikt wordt. Dat de vertrouwensband geschaad wordt. Dat macht niet meer ten dienste staat van het grotere goed, om dat wat goed is over te brengen, de ander te leren. We zien dan ook macht met verschrikkelijke consequenties, nu ook weer in Oost-Europa, in Oekraïne. Het is altijd wanneer macht gebruikt gaat worden voor egocentrische doeleinden. Wanneer het ‘ik’, het kleine ik, het zichzelf toe-eigent en het zich door macht wilt vergroten; dan wordt het onheilzaam, dan wordt het schadelijk.
Daartegenover staat kracht. De kracht die we innerlijk kunnen ontwikkelen om met macht goed om te gaan. De kracht die we kunnen ontwikkelen om de verleidingen van het ego te weerstaan. De kracht om bescheiden te blijven, geduldig, vrijgevig. De kracht om werkelijk te luisteren naar de andere en zijn behoefte te zien en te voelen en te horen. De kracht van vertrouwen, dat we, hoe groot de uitdagingen ook zijn, er wel doorheen komen als we elkaar blijven vertrouwen. De kracht om moeilijkheden te kunnen accepteren. De kracht om stil te zitten, geaard als een berg terwijl de hele wereld zo in beweging is. De kracht van mededogen.
Allemaal voortkomend uit de kracht wanneer we het ‘egocentrisch ik’ durven los te laten. Hoe meer we gezamenlijk die innerlijke kracht ontwikkelen, hoe meer we een krachtig signaal kunnen geven aan al diegenen die de macht misbruiken voor hun eigen doeleinden.
Dus vertrouw in je meditatie; in zekere zin bouw je een innerlijke kracht op. En wanneer je blijft vertrouwen in je beoefening, wanneer je blijft ontspannen en verzachten, wanneer je blijft terugkomen naar het vriendelijk worden, zal je gaan ervaren dat die kracht in jou aanwezig is en kan groeien. En dan ben je in staat macht te gebruiken op een positieve en goede manier. Op een manier die het vertrouwen met de ander niet schaadt. En ben je in staat om je over te geven aan diegene die jou wat wilt onderwijzen, die jou wilt helpen, waarvan je het gevoel hebt dat de ander de macht heeft.
Dus laten we stil zitten en terugkomen naar die bron van waaruit die kracht voortstroomt. Dit open lege veld waarin we aan niets vasthouden. Waarin we niets wegduwen. Waarin we geest en lichaam volledig laten ontspannen. Waarin we volledig kunnen zijn.
* * * *
"Hoe meer we gezamenlijk die innerlijke kracht ontwikkelen, hoe meer we een krachtig signaal kunnen geven aan al diegenen die de macht misbruiken voor hun eigen doeleinden."
