Maitreya, de Boeddha die komen gaat
We hebben zojuist de ceremonie van de toekomstige Boeddha Maitreya gevierd, de Boeddha van liefdevolle vriendelijkheid want dat is wat het Sanskriet woord maitri betekent. Het is vaak beter bekend met het Paliwoord metta, liefdevolle vriendelijkheid.
En zoals het gezegd wordt in het boeddhisme, hij is nu nog een Bodhisattva die het hele pad van de Boeddha heeft gegaan, tot de diepste diepte van de meditatie is gegaan, en hij verblijft daarom nu in de tushitahemel. Dat is niet een hemel als een plek ergens, het is de zuivere geest zelf. De geest die in allen van ons aanwezig is maar die versplinterd is geraakt omdat we zo onze eigen voorkeuren hebben, onze eigen voorliefdes en onze liefde kunnen geven aan dit maar niet aan dat, aan die persoon maar niet aan een ander persoon.
Maitreya is de Bodhisattva die de liefde onvoorwaardelijk heeft gemaakt. De versplintering van de geest is tot een einde gekomen en daarmee ook de versplintering van het hart. Maitreya geeft alles en iedereen zijn ongedeelde aandacht. Een aandacht van liefdevolle vriendelijkheid, een aandacht van liefde want in liefde wordt niets meer goed of afgekeurd, wordt geen onderscheid meer gemaakt, wordt alles en iedereen gezien voor wat hij of zij of het werkelijk is.
“Maitreya wacht en wacht ... ” zegt de tekst. Hij wacht op ons want uiteindelijk is één Boeddha niet genoeg. Daarom zijn er in het boeddhisme oneindig veel boeddha’s die steeds weer verschijnen en verdwijnen. Zenmeester Dōgen zegt: “Boeddha’s zijn niet noodzakelijkerwijs bewust dat ze boeddha zijn.” Gelukkig maar. Stel je voor je loopt door de wereld en denkt “ik ben een boeddha”, dan ben je het waarschijnlijk niet. Een boeddha denkt niet in termen van ik en de ander. Elk moment is compleet, elke ontmoeting is compleet. Maar laat je aandacht steeds weer afdwalen en het is incompleet, het raakt verbrokkelt en dan krijg je een verbrokkelde wereld. Verbrokkelde mensen leiden naar een verbrokkelde wereld en dat zien we om ons heen.
Dus laten we oefenen om het weer allemaal bij elkaar te brengen, om het weer heel te maken, om het weer één te maken. Dan is samsara nirvana, dan is samsara de tushitahemel en dan ben jij, misschien zonder het te weten, Maitreya de Boeddha. In elk moment geeft je je volledig, je luistert volledig, je kijkt volledig, je doet volledig. Niet omdat het jou ten goede zal komen, maar omdat je niet anders kan. In de heelheid van alles wil je alleen maar het goede doen. Het onheilzame leidt tot verbrokkeling en dat hebben we achter ons gelaten.
Nu ook in deze meditatie, geef jezelf volledig. Ben niet afgeleid, verbrokkel het niet. Ben zelfs niet iemand die mediteert. Ben het zitten zelf, ben het zijn zelf. En je bent altijd met het geheel. Misschien denk je dat je nu alleen bent, thuis in een kamer, maar de wereld is vol van levende wezens waar je mee samen bent. De muren scheiden je niet werkelijk. Laat je geest weer rusten in dat Ene, dat Ongedeelde.
* * * * *
"Een boeddha denkt niet in termen van ik en de ander. Elk moment is compleet, elke ontmoeting is compleet. Maar laat je aandacht steeds weer afdwalen en het is incompleet, het raakt verbrokkelt en dan krijg je een verbrokkelde wereld. Verbrokkelde mensen leiden naar een verbrokkelde wereld en dat zien we om ons heen."
