Mediteren is onverdeelde aandacht geven. Tijdens het zitten is het met onverdeelde aandacht zitten. Bij lopen is het met onverdeelde aandacht lopen. Meditatie in het dagelijks leven is de dingen doen met onverdeelde aandacht. Meestal is onze aandacht verdeeld. Ik ben iets aan het doen en denk over iets anders. Hoe vaak komt het wel niet voor? Vooral bij de dagelijkse dingen en wat gebeurt is dat we dan de dingen half doen. Iedereen kent dat wel: als je met iets bezig bent en je geeft het je volle aandacht, is dat anders dan dat je iets doet en je zit aan wat anders te denken. Meestal vertraag je, je wordt wat onzorgvuldiger. Soms merk je zelfs niet op dat je iets verkeerd doet en ondertussen zit je aan van alles en nog wat te denken, en ook dat is maar met een halve aandacht.

De dingen doen met volledige aandacht betekent niet dat er geen denken aan te pas komt. Soms vraagt wat je doet ook een denken en dan is het dus het ding doen met volledige aandacht want alles is er op gericht in het doen van de dingen, in het doen van wat je moet doen.

Zitten met onverdeelde aandacht. Het zitten zelf vraagt geen overdenken. Het is eenvoudigweg zitten, voelen, horen en vooral luisteren. Zit en luister met onverdeelde aandacht. Luister naar wat er is en vooral de stilte. En als je wilt kan je nog een stap dieper nemen: luister naar de luisteraar. Ga dit niet uitdenken of overdenken wat dit allemaal kan betekenen. Simpelweg luister naar de luisteraar met een onverdeelde aandacht. Het is zitten, mediteren, en er volledig mee samenvallen. En zie wat dat met je doet. Het is ons absoluut niet onbekend. Heel veel mensen doen hun hobby met onverdeelde aandacht. Muziek maken, sporten, knutselen of wat dan ook. En het is leuk, het is fijn om bezig te zijn met waar je hart bij ligt omdat je het meestal doet met een onverdeelde aandacht. Dus het is ons zeker niet onbekend. En pas dit nu toe in het zitten, nu, hier.

(na verloop van tijd)

Je merkt misschien dat het zitten met onverdeelde aandacht moeilijker is dan het doen van de dingen met onverdeelde aandacht. In het zitten doen we namelijk niets. En het niets doen lijkt een uitnodiging in zich te dragen voor de geest om dan maar bezig te gaan met het overdenken van van alles en nog wat. Dus hier ligt de uitdaging van meditatie. Kan ik niets doen, lichamelijk zowel als mentaal, met onverdeelde aandacht?

* * * * *