Onze privéwereld
Er is een film, al een vrij oude, met de titel ‘Der Himmel über Berlin’. Ook wel bekend geworden als ‘Wings of Desire’. In die film zie je engelen zich vermengen met gewone stervelingen. Enigszins grappig want de engelen zijn gekleed in lange regenjassen. Maar ze begeven zich tussen de mensen en horen hun gedachten. Ze horen waarover ze denken, wat ze verlangen. Ze horen hun angsten, hun verdriet, hun blijdschap. Die engelen oordelen niet, ze luisteren alleen maar. En als iemand heel erg lijdt, helpen ze een beetje zonder dat de persoon het in de gaten heeft dat hij geholpen wordt door een engel.
Het is een enigszins schokkend beeld want het wordt meteen duidelijk dat iedereen een groot deel van de dag in zijn eigen gedachtewereld leeft. In zijn eigen wereldje, verlangend naar verbinding, naar liefde, naar erkenning, naar genegenheid. Alhoewel de mensen samenleven staan ze toch van elkaar apart, zijn ze gescheiden juist door die bubbels van gedachten, verlangens, emoties. En het wordt [in die film] allemaal gehoord door die engelen.
Het beeld komt natuurlijk heel bekend voor. Hoe vaak zitten we ook niet in een gedachtebubbel en gaan we in die bubbel door de dag en soms door het leven, zoekend naar verbinding en liefde. Er is niets dat ons gevangen houdt. De bubbel hoeft er niet te zijn. Kunnen we als het ware dat veld van de engelen betreden door eveneens te luisteren. Zonder oordeel. Gewoon luisteren en zelf compleet stil zijn. Want dan alleen kan luisteren werkelijk plaatsvinden. Luisteren naar onszelf, naar de ander, naar de wereld.
Wanneer die gedachtebubbel oplost is daar de verbinding. Hij was er eigenlijk altijd. Hij lag te wachten tot wij besloten die bubbel, ons eigen ik-wereldje, te laten oplossen. Daar heb je geen instrumenten voor nodig, geen techniek. Simpelweg stil worden en vriendelijk luisteren. En dan is het zoals Zenmeester Daizui zegt: ‘de lucht die het komen en gaan van de wolken niet hindert’. Luister en hoor het komen en gaan.
* * * * *
"De lucht die het komen en gaan van de wolken niet hindert’. (Zenmeester Daizui)"
