Twee gedichten van Rumi
Elke religie brengt zijn eigen grote mystici voort. Mensen die als het ware de berg beklimmen. En ik zie graag elke religie als een zijde van de berg. Het pad gaat omhoog en geeft voor ieder een uniek uitzicht. Maar aangekomen aan de top is daar de ontmoeting van al die paden en een uitzicht dat compleet is, dat het geheel ziet.
Ik wil de meditatie dan ook graag inleiden met twee gedichten van de Soefi mysticus Rumi die in de dertiende eeuw leefde [in Perzië], in de tijd dat ook Meister Eckhart zijn teksten opschreef [in Duitsland] en Zenmeester Dōgen [in Japan]. Het is bijzonder om te lezen hoe je de een in de ander kunt zien. De een weerspiegelt het inzicht van de ander.
Ik vraag me af, zal ik ooit mijn ware gelaat zien?
Hoe zie ik eruit, op wie lijk ik?
Ik heb eindeloos gezocht om een glimp van mijn ziel op te vangen
maar vond niemand die haar kon weerspiegelen.
Wat is het nut van een spiegel?
Toont het werkelijk wie we zijn, waar we van gemaakt zijn?
De spiegel gemaakt van glas en metaal,
weerspiegelt slechts ons uiterlijke beeld
Maar waar is de zeldzame en onbetaalbare spiegel
die ons innerlijk openbaart?
Het gelaat van de Geliefde* is de spiegel van de ziel
waar mijn hart zich in moet wagen.
* * *
Kom dichterbij, kom dichterbij!
Aangezien jij mij bent en ik jou
is er geen scheiding meer.
We zijn Licht op Licht
waarom nog deze strijd, deze halsstarrigheid?
Welk licht vlucht van zulk Licht?
Wij zijn allen één volledig wezen, waarom dit dubbele zicht?
Waarom kijken de rijken naar de armen met afkeer?
Waarom kijkt de linkerhand naar de rechter met walging?
Aangezien beide onderdeel van jou zijn, wat is er goed aan de rechter
dat afkeuringswaardig is aan de linker?
Wie zijn geheel één essentie, één verstand en één hoofd
en toch zien we dubbel vanwege onze misvattingen.
Hoeveel langer zul je deze ballast
van de vijf zintuigen en zes richtingen meeslepen?
Kom nader tot Eenheid!
Stijg boven je zelfzuchtigheid uit en versmelt met alles!
In je eentje ben je slechts een korrel graan
maar samen met het al, ben je een goudmijn.
Besef dat de geest één is maar de lichamen ontelbaar
net als alle amandelen de eigenschap van vettigheid delen.
De betekenis van een woord is hetzelfde in verschillende talen
het water wordt één wanneer de kommen zijn gebroken.
Geest stuurt nieuws naar iedereen met visie
want in Eenheid is het hart vrij van de ketenen van woorden.
* * * * *
*) Rumi sprak vaak over 'de Geliefde'. Eckhart noemde het 'de Godheid'. Dōgen sprak over 'de Boeddhanatuur' en 'Geest'. In het boeddhisme wordt het vaak 'de Leegte' genoemd, dat wat leeg van woord en beeld is.
Beide gedichten komen uit de fraaie bundel Het kleine boek van het leven. Rumi. 202 gedichten voor de geest, het hart en de ziel. (AnkhHermes, 2023)
"In je eentje ben je slechts een korrel graan maar samen met het al, ben je een goudmijn. Besef dat de geest één is maar de lichamen ontelbaar net als alle amandelen de eigenschap van vettigheid delen."