Veiligheid
Zenmeester Hongzhi, de beroemde twaalfde eeuwse Chinese Zenmeester, sprak vaak over onze ware natuur als ‘het grenzeloze open veld’. Het veld van vrijheid, het veld van licht. Wijzelf hebben nogal een gewoonte om in dat veld constructies te bouwen waarin we dan gaan schuilen, gaan nestelen. We bouwen grenzen, we bouwen limieten. En dat doen we vooral mentaal. We zijn verwoede legospelers. Elk blokje stapelen we op en, voordat we het weten, hebben we een constructie gemaakt waarin we gaan wonen; een verhaal, een theorie, een mening. We zoeken in die constructie van ons zekerheid, veiligheid.
Dat open veld ligt altijd op ons te wachten maar wij verschuilen ons liever. We kunnen slecht tegen onzekerheid en tegelijkertijd is dat zoeken naar veiligheid, het bouwen van grenzen, van limieten waarachter we ons veilig wanen, meteen belemmerend voor de vrijheid en de vreugde die die vrijheid brengt.
Zenmeester Hongzhi maant ons dan ook om die gewoonte constructies te maken in ons brein, in ons hoofd, te stoppen. Die gewoonte te laten gaan en de constructies af te breken. Terug te keren naar wat inherent al aanwezig is in ons: dit open grenzeloze veld, dit veld van licht.
Keren we dan naar iets dat onveilig is, gevaarlijk? Nee, absoluut niet! Het open veld is niet onveilig, noch veilig want vrijheid kan geen garantie in zich dragen. Daarmee zou het zichzelf al limiteren. In vrijheid kan het onverwachte gebeuren. In dit open veld kan het leven alle kanten opgaan. Maar wat een vreugde is het om niet gelimiteerd te zijn, om juist het leven volledig te kunnen exploreren. Is dat niet de reden waarom we graag reizen naar onbekende streken, onbekende landen? Soms heel spannend en soms gaat het mis, maar is het risico niet de moeite waard? Komen we uiteindelijk niet rijker terug?
Maak je niet druk over de maatregelen die zo nu en dan genomen worden, van lock-down tot avondklok. Dit open veld wordt door dat soort maatregelen en door geen enkele maatregel beperkt. Dit grenzeloze open veld, het veld van licht, ligt niet buiten je maar in je. Het is je ware natuur. Als je je vaste gewoonte constructies te maken heb laten gaan, als je durft alle mentale constructie achter je te laten, zal je het weten. Dat waar je ook bent, op welk tijdstip ook, er is een grenzeloze vrijheid de volgende stap te zetten. Vorm te geven aan het moment zoals het is.
Nu we zitten laat alles gaan en keer terug naar het grenzeloze veld. Je hoeft niet de constructies af te breken met de sloophamer. Laat ze eenvoudigweg achter je, ze lossen vanzelf uiteindelijk op. Het vraagt soms een beetje moed, zelfs in de meditatie, om de dingen los te laten. Dit open veld te betreden, je eigen ware natuur te betreden. Het klinkt gek maar we zijn er soms bang voor. De vrijheid kan soms te groot lijken; de ruimte van dat veld, het licht erin, kan soms te overweldigend lijken. En daarom zitten we stil. Leren we te ontspannen zodat we weer terecht kunnen komen in het centrum van, zoals Zenmeester Hongzhi het noemt, de cirkel van licht, het grenzeloze open veld van je ware natuur.
* * * * *
"En daarom zitten we stil. Leren we te ontspannen zodat we weer terecht kunnen komen in het centrum van, zoals Zenmeester Hongzhi het noemt, de cirkel van licht, het grenzeloze open veld van je ware natuur."
