Gerard van der Elst
Ik ben Gerard en woon in Utrecht met mijn vrouw en twee (volwassen) kinderen. In 2000 kwam ik voor het eerst in aanraking met boeddhisme en Zen. Op dat moment was ik op zoek naar "iets" wat meer inhoud aan mijn bestaan kon geven. Hoewel mijn leven op rolletjes liep vond ik weinig vervulling in mijn dagelijkse bezigheden. Ook had ik het idee dat ik niet in het volle leven stond maar meer een toeschouwer was van mijn eigen bezigheden. Het kostte me moeite om me vrij binnen de maatschappij te bewegen. Ik heb een meditatie cursus gedaan en het zitten op een kussen voelde gelijk goed en vertrouwd. Desondanks kostte het me nog enkele jaren om ruimte te maken voor meditatie in mijn leven, zowel praktisch als in mijn geest. Sindsdien mediteer ik dagelijks thuis en wekelijks in groepsverband.
In 2008 ben ik van meditatiegroep gewisseld nadat ik de Utrechtse meditatie groep heb leren kennen en via hun de Dharmatoevlucht. Hoewel je in Utrecht op vele plekken kan mediteren vind ik onze traditie heel speciaal, met name vanwege het Sangha aspect en de aandacht voor ceremonie.
De Sangha is de groep mensen in Apeldoorn en Utrecht met wie ik mediteer. Ik vind het heel prettig om deelgenoot te zijn van zo'n groep mensen waarmee ik dit aspect van het leven kan delen. Het hoeven nog niet eens je beste vrienden te zijn en je hoeft elkaar niet ontzettend vaak te zien, maar het is goed om af en toe in de nabijheid van gelijkgestemden te zijn.
Daarnaast hou ik wel van de ceremoniële kant van onze traditie. Naar mijn mening wordt de oefening opgefleurd door ceremonies. Daarbij heb ik een beetje katholieke inslag: voor mij moet het speels blijven, een toevoeging aan de zitmeditatie, slagroom op de taart. Een actieve vorm van oefening maakt het me ook makkelijker om de brug te slaan tussen de meditatie en het dagelijks leven.
Hoewel men zegt dat je voor Zen een zoekende geest nodig hebt vond ik mijn eigen geest altijd wel erg zoekend. Zen en meditatie heeft me niet minder zoekend gemaakt maar heeft me doen inzien dat zoeken een deel van mijn leven is. Die gedachte geeft me rust en een tevreden gevoel.